Chegou o momento

 Chegou o momento que non pensei que ía chegar tan axiña: recibín a chamada que pode supoñe-la miña volta a Galicia. Estou contento, na verdade, mais asáltanme as dúbidas, normais nunha situación coma esta.

Gústame Barcelona, ten cousas que me gustan, pero tamén ten cousas que fan que non acabe de estar a gusto.

Pensaba escreve-las razóns para quedar e as razóns para marchar, pero de tan manidas que están xa me dá preguiza facelo. E faga o que faga, haberá momentos que estea contento coa decisión tomada e outras non, botarei en falta algo daquí ou dalá. Porque nada é absolutamente acertado nin errado.

Son moi proclive a facer hipóteses a futuro, imaxinarme nunha situación futura, analizar que sentimentos me provoca e decidir a partir dese resultado. Igual non é o máis acertado, pois o futuro aínda non existe, a situación que imaxinamos non é real, é imaxinada e idealizada, polo que calquera decisión tomada con esas premisas non ten por que ser acertada. E menos mal, porque poder imaxina-lo futuro eliminaría algo que para min é unha das emocións da vida: a sorpresa. E exemplos que demostran que adiviñacións futuras feitas no pasado non deron certo hainas a reo. Quen me ía dicir a min que ía aluga-la miña casa, que a xente se pelexaría por ela, que en Barcelona me ía sentir tan desubicado, por exemplo.

Pontevedra non me parece o destino que máis me veña de gusto, pero pode se-la porta para logo ir pra Vigo ou A Coruña. Ou, quen sabe, igual para Noia ou estou a gusto en Pontevedra. Non hai nada escrito.

Here we go again

 Pensaba que non pasara tanto tempo desde que publicara o anterior post e vai alá máis dun ano. Andaba moitas veces pensando "podo publicar esto e aquelo" e mentres tanto o tempo ía pasando.

Ando agora metido nas eleccións municipais pero a distancia, pois vou na lista do meu concello (alá no sur da provincia da Coruña) pero vivo en Barcelona. ¿Como é iso posible?¿Se saes elixido vas ir para alá? Pois é posible porque no tes que residir nun concello para presentarse a concelleiro alí; e vou nun posto o suficientemente baixo como para non saír elixido. Teriamos que ter uns resultados que nin Abel Caballero vai conseguir. 

¿E como é que, se estás fóra, vas nunha lista?¿Non había xente que viva alí para presentarse? Pois non, abofé que non había. Falouse con algunha persoa da parroquia pero ninguén estaba disposta. É o malo dos concellos pequenos e da miña parroquia en particular, que hai moi pouca implicación na política, en querer aportar algo ou mellora-la vida do concello. Logo na taberna si que se critica, pero facer ben pouco se fai. Debe ser que é máis cómodo criticar desde fóra, pois se te implicas córre-lo risco de que che critiquen.

O meu grupo político preséntase á reelección, pois xa gañamos nos pasados comicios, botando do poder aos que levaban uns 40 anos gobernando, ben cunhas siglas ou con outras, pero sempre os mesmos das mesmas familias do concello máis catro ou cinco agregados que sempre se achegan ao sol que máis quenta. Será, por moi tópico que resulte dicilo, unha proba para saber se o traballo feito nestes pasados catro anos é do agrado da poboación. 

¿Que se fixo nesta pasada lexislatura? Coido que o máis importante foi un cambio de tendencia, un darlle unha cara nova ao municipio, continuando coas labores de mantemento das instalacións e equipamentos municipais, saneamento de auga, mantemento da rede viaria e todo o necesario para a vida veciñal, pero déuselle un novo aire no eido cultural e paisaxístico: dotación de novos espazos culturais coma a restauración dunha carpintaría de ribeira, diversos actos culturais, humanización da primeira rúa e unha maior consideración polos espazos urbanos e naturais, pois en dúas rúas da localidade principal do concello plantáronse árbores, o que indica un cambio de tendencia na consideración da vía pública como un mero espazo de paso consagrado unicamente ao vehículo privado.